Werkgevers blijven ervan overtuigd dat financiële beloningen, zoals bonussen voor bankiers, de motivatie verhogen, terwijl in werkelijkheid vaak een dalende interesse in het werk moet worden vastgesteld.
Dat is de conclusie van een onderzoek van wetenschappers aan de University of Reading naar de mening bij het publiek over de rol van bonussen als stimulans. De resultaten volgen de conclusies van eerdere studies, waarin werd aangegeven dat beloningen weliswaar op korte termijn tot een verbetering kunnen leiden, maar op langere tijd vaak leiden tot een dalende interesse in een goede uitvoering van de taken. Er moet volgens de wetenschappers dan ook geconcludeerd worden dat er vaak diepgewortelde misverstanden over motivatie blijven bestaan.
Autonomie
“Werkgevers blijven zich herhaaldelijk in de voet schieten met het frequent gebruik van beloningen om een bepaald gedrag aan te moedigen of de inzet op te drijven,” betoogt onderzoeksleider Kou Murayama, professor psychologie aan de University of Reading. “De studie toont aan dat de visie over het gebruik van de stok en de wortel voor het opwekken van een duurzame motivatie bij werknemers, moet worden bijgesteld. De resultaten van de studie kunnen op diverse scenario’s worden toegepast en gelden ook voor ouders die hun kinderen met snoep tot een gewenst gedrag proberen te bewegen.” Uit het onderzoek bleek dat 62,5 procent van de bevolking ervan overtuigd is dat een beloning een werknemer zou aanzetten zijn inspanningen op te drijven. “Dat klopt echter niet met de werkelijkheid en bij tests moest zelfs het tegenovergestelde worden opgetekend,” benadrukt professor Murayama. “Dat fenomeen moet worden toegeschreven aan het feit dat beloningen uiteindelijk de motivatie zullen ondermijnen, te wijten aan een onderbewust gevoel bij de werknemer dat zijn autonomie wordt ondermijnd. Bovendien dreigen werknemers zich meer op de beloning dan op de daadwerkelijke taak te zullen focussen.” (mah)