De Amerikaanse staat Texas beleeft een nieuwe hoogconjunctuur. Dat is te danken aan het Permian Basin, een gebied in het westen van staat dat een bijzonder grote rijkdom aan schalie-olie in de ondergrond blijkt te hebben. De activiteit van de oliewinning eist echter zoveel arbeidskrachten op dat de rest van de lokale economie wanhopig op zoek moet naar nieuwe nieuwe medewerkers.

De oliebedrijven betalen immers veel hogere lonen dan de salarissen die de lokale werkgevers kunnen aanbieden. De schalie-olie betekent voor de regio dan ook zowel een zegen als een vloek. Het Permian Basin vertegenwoordigt inmiddels 30 procent van de totale Amerikaanse olieproductie.

Fiscale inkomsten

“Onder meer in Midland, een stad aan de rand van het Permian Basin, zijn de fiscale inkomsten door het succes van de olieproducenten tot op een recordhoogte gestegen,” betoogt het persbureau Bloomberg. “Tegelijkertijd wordt de stad geconfronteerd met een werkloosheidsniveau van amper 2,1 procent. “

“Dat is uiteraard uitstekend nieuws, maar voor de lokale werkgevers wordt het steeds moeilijker om nieuw personeel te kunnen aantrekken. Vaak zijn de vroegere werknemers door de hogere lonen in de oliesector weggelokt en blijkt het quasi onmogelijk om die leemtes met nieuwe kandidaten op te vullen.”

Op één jaar tijd is het aantal actieve boorputten in het Permian Basin met nagenoeg één derde gestegen. Om die bronnen operationeel te houden, is een groot personeelsbestand nodig. Dat ondervinden ook de scholen, die moeten vaststellen dat steeds meer studenten vroegtijdig afhaken om in de oliesector te gaan werken.

“De onderwijsinstellingen vinden ook geen buschauffeurs meer, want alle mogelijke kandidaten zijn door de oliebedrijven ingehuurd voor het transport van de gewonnen voorraden,” betogen lokale ondernemers tegenover Bloomberg. “Zelfs de ziekenhuizen in de regio klagen over een tekort aan vrijwilligers.”

Vastgoedprijzen

De problemen op de arbeidsmarkt worden nog verergerd door de hoge vastgoedprijzen die in de regio worden gehanteerd. Nog nooit eerder had Midland zo weinig beschikbare woningen. Daardoor hebben de prijzen voor de aankoop of de huur van een woning een gigantische stijging gekend.

Voor appartementen in de regio moet inmiddels ruim 33 procent meer worden betaald dan één jaar geleden. Nieuwkomers die aangetrokken worden door de grote vraag naar arbeid, raken dan ook snel ontmoedigd wanneer ze horen hoeveel geld ze voor hun levensonderhoud opzij zullen moeten zetten.

Jerry Morales, burgemeester van Midland, kan niet anders dan tevreden zijn met de hoge fiscale inkomsten. Die bijkomende middelen laten immers toe de infrastructuur van de stad te onderhouden en uit te breiden. Tegelijkertijd kan hij ook zijn personeelsleden hogere lonen aanbieden, zodat ze niet langer in verleiding zouden komen om naar de oliesector over te stappen.

Wel betreurt hij de onophoudelijke economische cyclussen die de stad de voorbije decennia hebben meegesleurd. De voorbije honderd jaar heeft Midland telkens immers de successen en de dalperiodes van de Amerikaanse oliesector moeten meemaken.