Jens Weidmann stapt eind dit jaar op als voorzitter van de Duitse Bundesbank, de belangrijkste nationale centrale bank van de eurozone. Hij was binnen de Europese Centrale Bank (ECB) een jarenlange pleitbezorger van eerder behoudend monetair beleid.

Weidmann staat sinds mei 2011 aan het hoofd van de Bundesbank en zegt “om persoonlijke redenen” te vertrekken. Zijn exit komt onverwacht.

“Ik ben tot de conclusie gekomen dat meer dan tien jaar een goed moment is om een ​​nieuw hoofdstuk te beginnen – voor de Bundesbank, maar ook voor mij persoonlijk”, schrijft hij in een brief aan de medewerkers van de Duitse nationale bank.

Havik

Weidmann was de voorbije jaren de feitelijke leider van de “haviken” binnen de raad van bestuur van de ECB. Dat zijn de bankgouverneurs die eerder voorstander zijn van een terughoudend en niet al te interventionistisch monetair beleid. De “duiven”, die vooral in Zuid-Europa te vinden zijn, willen daarentegen dat de ECB haar bevoegdheden ruim interpreteert en erg actief optreedt als economische beleidsmaker.

De afscheidnemende Bundesbank-voorzitter blijft alvast zijn principes trouw, zo blijkt uit zijn afscheidsbrief. “Een op stabiliteit gericht monetair beleid zal op de lange termijn alleen mogelijk zijn als het regelgevend kader van de Monetaire Unie de eenheid van actie en aansprakelijkheid blijft waarborgen, het monetaire beleid zijn enge mandaat respecteert en niet verstrikt raakt in het kielzog van het begrotingsbeleid of de financiële markten. Dit blijft mijn vaste persoonlijke overtuiging, evenals het grote belang van de onafhankelijkheid van het monetaire beleid”, schrijft Weidmann.

In een reactie zegt ECB-voorzitster Christine Lagarde het vertrek van Weidmann “immens te betreuren”. Het is nog niet bekend wie hem gaat opvolgen.