Op het wereldkampioenschap voetbal in Brazilië kan een opmerkelijk fenomeen van de globalisering worden opgemerkt. De internationale mobiliteit heeft de kloof tussen de verschillende deelnemende landenteams immers gevoelig doen afzwakken. Dat zegt Ricardo Kirschbaum, hoofdredacteur van de Argentijnse krant Clarin.
“Tijdens de wedstrijd tussen Argentinië en Zwitserland stond op het terrein slechts één speler die in de eigen nationale competitie uitkomt,” voert Ricardo Kirschbaum aan. “Alleen de Argentijnse middenvelder Fernando Gago speelt voor Boca Juniors in Buenos Aires. In het verleden kwam hij echter uit voor Real Madrid en Valencia in de Spaanse competitie.”
“Alle andere spelers, met inbegrip van de invallers, zijn actief in de grootste voetbalcompetities van de wereld. Tegelijkertijd kan tussen de verschillende deelnemers aan het tornooi een grotere evenwaardigheid en gelijkenis in taktieken worden opgemerkt. Dat geldt ook voor de teams die oorspronkelijk als de zwakkere deelnemers aan het tornooi werden bestempeld.”
Ricardo Kirschbaum wijst er ook op dat in de acht ontmoetingen van de tweede ronde slechts drie wedstrijden na de reglementaire speelduur van negentig minuten waren beslist. Twee wedstrijden hadden zelfs strafschoppen nodig om een winnaar aan te duiden.
“Die grotere gelijkheid is onder meer te danken aan training en aan de taktiek die wordt uitgestippeld door onderlegde coaches met internationale ervaring. Een groot gedeelte van de spelers op het wereldkampioenschap is actief in de bijzonder competitieve Europese liga’s. Tegelijkertijd blijkt ook de invloed van politieke en economische migratie.”
Kirschbaum wijst daarbij onder meer naar Xherdan Shaqiri, geboren in Kosovo, maar aangesloten bij Bayern München en vedette van het Zwitserse nationale team. “Ook andere spelers op het terrein hadden nauwe familiebanden met onder meer Ivoorkust, Kaapverdië, Italië, Turkije, Bosnië en Kroatië,” zegt de Argentijnse journalist nog.
“Voetbal vormt een duidelijke weerspiegeling van de globalisering, wiens invloeden steeds verder in de maatschappij doordringen. De meeste teams hanteren dan ook niet langer een eigen benadering van het voetbal of een eigen spelstijl, maar volgen de internationale trends. Spelers doen in buitenlandse competities vaardigheden op die ze naar hun nationale team meebrengen.”
Volgens Kirschbaum zal die internationalisering een belangrijke impact hebben op het voetbal. Daarbij verwijst hij onder meer naar het afkalven van de dominantie van de traditionele voetbalmachten. Op het wereldkampioenschap in Brazilië werden onder meer voetbalgrootheden zoals Engeland, Italië en Spanje al tijdens de eerste ronde uitgeschakeld.
“Het voetbal is gedemocratiseerd,” stipt de Argentijnse journalist aan. “Daardoor zien ook minder prominente teams hun zegekansen toenemen.” (mah)