Voor theedrinkers behoort Darjeeling tot de absolute topmerken van de sector, maar de productie van de soort staat onder sterke druk. Tegelijkertijd blijkt steeds meer interesse voor de oogsten in het nabije Nepal. Dat zegt Max Falkowitz, horeca-specialist bij de Amerikaanse krant New York Times. De Nepalese producenten hopen dan ook op termijn hun aandeel op de internationale theemarkt gevoelig te kunnen uitbreiden.

“Darjeeling komt uit de gelijknamige regio in West-Bengalen,” benadrukt Max Falkowitz. “De ondergrond heeft echter zwaar te lijden gehad onder anderhalve eeuw rigide plantagelandbouw. Bovendien waren zware investeringen nodig in een overstap naar biologische teeltmethodes om aan de vraag van de consument te voldoen.”

“Een loopbaan in de theesector heeft in India daarnaast ook veel van zijn aantrekkingskracht verloren. Geschillen met de vakbonden hebben bovendien geregeld de productie onder druk gezet. Tegelijkertijd ontwikkelt zich in het nabijgelegen Nepal een concurrent die steeds meer aan populariteit wint.”

Concurrentie

“Nepal biedt voor de theeproductie dezelfde steile bergflanken als Darjeeling,” aldus nog Falkowitz. “De Nepalese theeproducenten kunnen echter vaak op een rijkere ondergrond terugvallen. Het gebied produceert bovendien theesoorten die veel goedkoper op de markt komen dan Darjeeling.”

Jeni Dodd, een Amerikaans consulent voor theehuizen, wijst erop dat Darjeeling door de traditie een sterke standaardisering vertoont. In Nepal kan de productie volgens Dodd echter een grotere diversiteit uitspelen. “Daarbij speelt ook de invloed van oogsten in andere Oost-Aziatische theegebieden zoals China en Taiwan,” aldus de consulent.

“In het verleden werden de Nepalese oogsten grotendeels verwerkt tot zwarte theesoorten voor de binnenlandse consumptie en de goedkope export,” benadrukt Falkowitz. “De fijnere teelten werden meestal verkocht aan Indiase handelaars.”

“Dat product werd vervolgens onder de naam van Darjeeling op de markt gebracht. De volumes Darjeeling die op de markt terecht komen, zijn dan ook ongeveer vier keer groter dan de maximale oogst die de 87 beschermde landgoederen in de regio kunnen opleveren.”

Kwaliteit

“De productie van Darjeeling is volledig geconcentreerd op een aantal grote landgoederen,” zegt Max Falkowitz. “De Nepalese theeboeren werken echter met kleine individuele percelen. De producenten verkopen hun oogsten vervolgens aan fabrieken die voor de verdere verwerking instaan. Dat heeft er wel voor gezorgd dat de sector moeilijk te organiseren is.”

“Critici merken daarbij op dat de Nepalese producenten hierdoor moeilijkheden ervaren om ook op langere termijn een constante kwaliteit te kunnen bieden. Het bedrijf Nepali Tea Traders, een afnemer van lokale Nepalese producenten, ziet hierin echter een voordeel. De onderneming merkt op dat deze lokale boeren hun oogsten extreem koesteren.”

De Nepalese productie hoopt zijn aandeel op de internationale theemarkt gevoelig te kunnen uitbreiden. “Het kost echter tijd om een consistente en duurzame theesector uit te bouwen,” erkennen de producenten. “Indien men niet de nodige zorg aan de dag legt, zou het succes van bijzonder korte duur kunnen zijn. Om te lukken zal mogelijk de volgende vijftig jaar consistent en intensief werk nodig zijn.”