In vele islamitische landen is er een verbod op alcohol van kracht, maar dat is niet overal even effectief. De uiterst lucratieve zwarte markt in alcohol draait op volle toeren en drinken is in sommige moslimmiddens zelfs een statussymbool geworden. The Economist schetst de staat van zaken.
Het huidige taboe op alcohol is relatief recent en niemand weet wanneer het juist is ontstaan. Tot vele eeuwen na de dood van de Profeet was alcohol heel normaal in de islamwereld. Er bestaan tal van gedichten over dronken kaliefen en zelfs het woord ‘alcohol’ zou van Arabische origine kunnen zijn.
De opkomst van het politieke islamisme leidde in de jaren 1970 tot de eerste officiële alcoholverboden in Iran en Pakistan. De edicten zijn gebaseerd op letterlijke interpretaties van bepaalde koranverzen en schrijven soms draconische straffen voor – zoals 80 zweepslagen in Iran.
De prohibitiepolitiek heeft ertoe geleid dat drinken nu achter gesloten deuren gebeurt en dat alcohol in grote mate op de zwarte markt wordt geproduceerd en verdeeld.
Volgens statistieken van The Economist consumeert 5% van de totale moslimbevolking alcohol. In Libië bruist de zwarte markt, Iraniërs verkiezen zelf alcoholische dranken te brouwen en in Pakistan kan je alcoholische drankjes sneller laten leveren dan pizza.
Alles wijst er ook op dat alcoholgebruik in opmars is in het Midden Oosten. Recent marktonderzoek zet de groei van de alcoholmarkt tussen 2001 en 2011 in de regio op 72% (tegenover 30% wereldwijd). Een van de redenen is ongetwijfeld dat alcohol in bepaalde sociale middens een statussymbool is geworden om gasten te imponeren en het gedrag van rijke beroemdheden na te bootsen.
Betekent dit dat de islamitische wereld terug toleranter wordt tegenover drinken? Volgens The Economist lijkt dit het geval, maar zal het proces traag en moeizaam verlopen.
Enkele islamgeleerden laten alcohol toe zolang het niet wordt gemaakt van druiven en dadels (deze worden expliciet vermeld in de Koran). Geen enkele religieuze autoriteit is echter bereid om een fatwa te riskeren door alcohol halal te verklaren. Daarnaast is alcohol voor radicalere moslims ook een manier om zich af te zetten tegen de ‘decadentie’ van het Westen.
Toch zullen moslimlanden op een bepaald moment de realiteit onder ogen moeten zien. Het aantal alcoholici en dronken bestuurders neemt almaar toe, maar weinig mensen zoeken hulp omwille van het sociale taboe.