De afbraak van verlaten en vervallen panden houdt belangrijke voordelen in. De ingreep kan uiteraard dreigende stadskankers en een potentiële bedreiging voor de volksgezondheid bestrijden. Tegelijkertijd kan de sanering kan ook misdaad en geweld reduceren. Dat blijkt uit een studie van wetenschappers aan de University of Michigan en de Harvard University, die de impact van een saneringsprogramma van het stadsbestuur van Detroit onderzochten.

Door emigratie en confiscaties zijn de voorbije decennia in Detroit duizenden woningen verlaten. Een groot aantal van die leegstaande panden kende een snelle aftakeling. Voor vele woningen bleek een herstel uiteindelijk niet langer mogelijk.

Criminaliteit

De jongste tijd hebben het stadsbestuur en diverse organisaties echter inspanningen geleverd om deze huizen af te breken, zodat de aftakeling van diverse woonbuurten tot stilstand kwam. Tevens was men de mening toegedaan dat deze ingrepen ook de criminaliteit zou kunnen verminderen.

“Die veronderstelling werd door onze studie alvast bevestigd,” zegt onderzoeksleider Marc Zimmerman, professor volksgezondheid aan de University of Michigan. Uit het onderzoek bleek immers dat de sloop van krotwoningen in de betrokken woningen tot een daling van 11 procent leidde in het aantal incidenten met vuurwapens.

“Naarmate er meer sloopwerken in een wijk gebeurden, kende ook het geweld een sterkere daling,” betoogt professor Zimmerman. “Dat geldt echter slechts tot een bepaald niveau. Wanneer de sanering meer dan twaalf sloopwerven omvat, blijkt er geen verdere significante vermindering van de criminaliteit meer.”

“Daarnaast hebben de sloopwerken echter ook een aantal onzichtbare voordelen,” zegt Marc Zimmerman nog. “De ingrepen geeft de bewoners het gevoel dat er voor hun wijk wordt gezorgd. Die positieve ervaring kan bij de inwoners optimistische gevoelens en percepties over hun buurt stimuleren. Dat is een essentiële eerste stap om onderlinge positieve sociale interacties te creëren.”

Daklozen

De onderzoekers zeggen het ook belangrijk te vinden dat de ingrepen het geweldprobleem niet naar andere locaties in de stad doen verschuiven, zoals sommige critici over de inspanningen voor de heropwaardering van woonwijken beweren.

“De sanering van dreigende stadskankers heeft een ontmoedigende impact op criminaliteit en negatieve sociale interacties,” benadrukt professor Zimmerman. “De ingrepen zorgen er daarentegen voor dat buurten weer opbloeien tot locaties waar mensen geen angst meer hebben om buiten te komen en bereid zijn om met elkaar te praten.”

De onderzoekers wijzen er wel op dat de saneerders hun inspanningen best over het hele territorium verdelen. Een zware concentratie van de inspanningen op enkele geselecteerd locaties zal volgens de resultaten van de studie uiteindelijk immers geen effect meer hebben.

Zimmerman hoopt dat hun studie ook in andere steden een basis voor saneringen kan zijn. “Het zal interessant zijn om uit te zoeken of de resultaten zich kunnen herhalen in steden met andere karakteristieken,” aldus de onderzoeker. “Detroit kent een dominantie van eensgezinswoningen. Dat is echter niet in elke stad het geval.”

“Daarnaast moet ook gekeken worden naar alternatieve oplossingen. In sommige steden zal eerder renovatie aangewezen zijn. Dat lijkt vooral het geval in agglomeraties met een groot aantal daklozen en een gebrek aan betaalbare woningbouw.”