De internationale luchtvaart wordt gekenmerkt door een bijzonder snelle opgang van Chinese maatschappijen. In de Verenigde Staten en West-Europa wordt de intrede van de Chinese vloot met grote argwaan bekeken. De wapens die men tegen de Chinese maatschappijen wil inzetten, zullen de reiziger volgens het Britse magazine The Economist echter geen enkel voordeel bieden.
“Elf jaar geleden maakten in China 184 miljoen passagiers een vliegtuigreis, maar vorig jaar was er al sprake van 550 miljoen verplaatsingen,” aldus The Economist. “De International Air Transport Association (Iata) voorspelt dat China gedurende de volgende vijf jaar de Verenigde Staten als grootste luchtvaartmarkt van de wereld zal verdringen.”
“Constructeurs Airbus en Boeing waarschuwen dat de volgende twee decennia in China meer vliegtuigen zullen worden verkocht dan in de Verenigde Staten. In het verleden probeerden passagiers Chinese maatschappijen – berucht om hun vertragingen, veiligheidsproblemen en inferieure voeding – zoveel mogelijk te mijden. Dat is echter definitief geschiedenis geworden.”
Internationale verbindingen
“Het niveau van de Chinese maatschappijen is gevoelig gestegen,” zegt The Economist. “De voorbije zes jaar is het aandeel van Chinese luchtvaartmaatschappijen op de trafieken tussen China en de Verenigde Staten van 37 procent naar 61 procent opgelopen. De Chinese maatschappijen werpen zich bovendien ook meer op als een voordelige keuze voor andere internationale bestemmingen in de rest van de wereld.”
De goedkoopste verbinding tussen Londen en Australië gaat niet meer over Abu Dhabi of Dubai, maar wel over Guangzhou, Shanghai en Wuhan. China heeft daarvoor ook een flexibeler visum-regeling geïntroduceerd.
“In het westen wordt tegen de Chinese opkomst fel geageerd,” merkt het magazine op. “De grote maatschappijen uit de Europese Unie klagen over oneerlijke concurrentie door de staatssteun die de Chinese maatschappijen zouden ontvangen en eisen sancties. De Europese maatschappijen vertellen geen leugens, maar vergeten wel dat de luchtvaartindustrie over de hele wereld in grote mate op ondersteuning van de overheid functioneert.”
“In de Verenigde Staten sturen de maatschappijen dan weer aan op een open industrie, in de hoop dat zij daardoor ook op de binnenlandse Chinese markt operationeel zouden kunnen worden.”
Samenwerkingsverbanden
“De Europese strategie is duidelijk in het nadeel van de passagier, die immers zijn keuzemogelijkheden beknot zou zien,” aldus nog The Economist. “De Amerikaanse benadering zou daarentegen de reiziger op het eerste gezicht baten moeten opleveren. In werkelijkheid leidt dit systeem vaak tot samenwerkingsverbanden, die grotendeels tegen antitrust-wetgeving zijn afgeschermd en de prijzen nog zouden kunnen opdrijven.”
De voorbije tien jaar is het aandeel van deze joint-ventures op verre bestemmingen van 5 procent tot 25 procent gestegen. Drie joint-ventures controleren nagenoeg 80 procent van de transatlantische markt.
“Geen van beide benaderingen zal de passagier voordelen bieden,” voorspelt The Economist. “In een ideale wereld zouden Europese, Amerikaanse en Chinese maatschappijen zich op een vrije markt, waarbij de concurrentie zou worden aangemoedigd in plaats van onderdrukt. Het is echter weinig waarschijnlijk dat met de Chinese maatschappijen een dergelijk akkoord zou kunnen worden gesloten.”
“De toenemende handelsproblemen tussen de Verenigde Staten en China vormen daarvoor slechts een gedeeltelijke verklaring. Ook de grote westerse maatschappijen zouden zich immers moeilijk in die situatie kunnen vinden.”