Key takeaways

• Het waterpeil van de Kaspische Zee daalt dramatisch sinds 1996, met een potentiële daling van 9-18 meter tegen 2100.
• Stijgende luchttemperaturen en veranderde windpatronen versnellen de verdamping, waardoor de waterreserves van de zee uitgeput raken.
• De terugtrekkende kustlijn vormt een bedreiging voor kustgemeenschappen: bewoners raken ontheemd, hun middelen van bestaan worden verstoord en lokale ecosystemen worden aangetast.

Sinds 1996 daalt het waterpeil van de Kaspische Zee, het grootste meer ter wereld, dramatisch. Deze daling versnelde na 2006, wat zorgen oproept voor de toekomst. Wetenschappers voorspellen dat het peil tegen 2100 met 9 tot 18 meter kan dalen.

De gevolgen zijn nu al duidelijk langs de oevers van de Kaspische Zee. In Azerbeidzjan zijn stranden die ooit bruisten van leven teruggetrokken, waardoor verlaten overblijfselen zoals schommels zijn achtergebleven die nu in dorre landschappen staan. Deze transformatie heeft niet alleen gevolgen gehad voor recreatieve activiteiten, maar heeft ook lokale ecosystemen verstoord. Wilde dieren zoals slangen, schildpadden en verschillende vogelsoorten zijn verdwenen uit deze krimpende kustgebieden.

De redenen achter de achteruitgang

De redenen voor deze achteruitgang zijn complex en veelzijdig. Hoewel het waterpeil van de Kaspische Zee altijd al fluctueerde door tektonische verschuivingen, wijst recent onderzoek op klimaatverandering als een belangrijke oorzaak. Stijgende luchttemperaturen en veranderde windpatronen versnellen de verdamping, waardoor de waterreserves van de zee verder afnemen. Bovendien beïnvloeden warmere temperaturen de stroming van rivieren die in de Kaspische Zee uitmonden, waardoor het probleem nog groter wordt.

De bredere impact en noodzaak voor actie

De gevolgen reiken verder dan de bezorgdheid over het milieu. De terugtrekkende kustlijn bedreigt kustgemeenschappen, waardoor bewoners op de vlucht slaan en hun middelen van bestaan worden verstoord. De visserij heeft het moeilijk, de landbouw staat voor uitdagingen door het toenemende zoutgehalte en de ernstig bedreigde Kaspische zeehond dreigt uit te sterven.

Om deze crisis aan te pakken is een wereldwijde inspanning nodig. Het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen is cruciaal om de gevolgen van klimaatverandering voor de Kaspische Zee te verzachten. Verder zijn duurzame beheerpraktijken voor waterbronnen, waaronder het terugdringen van vervuiling en het bevorderen van verantwoorde landbouwpraktijken, essentieel. De vijf landen die grenzen aan de Kaspische Zee hebben beloofd om samen te werken aan natuurbehoud, maar er zijn concrete acties nodig om de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen te beperken om tot blijvende oplossingen te komen.

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!