Key takeaways
- Het inflatiescenario van de jaren 1970 werd gekenmerkt door een inflatiespiraal ondanks renteverlagingen, wat uiteindelijk leidde tot een inflatie met dubbele cijfers.
- De huidige cyclus van monetaire versoepeling van de Federal Reserve heeft te maken met beperkingen als gevolg van de stijgende federale rentelasten, waardoor de mogelijkheid om de rente aanzienlijk te verhogen beperkt is.
- Historische voorbeelden uit Brazilië, Argentinië en Zimbabwe laten de nefaste gevolgen zien van het verlagen van de rente tijdens perioden van hoge inflatie.
Het inflatiescenario van de jaren 1970
De huidige cyclus van monetaire versoepeling en renteverlagingen van de Federal Reserve vindt plaats tegen een achtergrond van hoge inflatie. Deze strategie doet denken aan de jaren zeventig, een decennium dat werd gekenmerkt door een inflatiespiraal.
Destijds, onder voorzitter Arthur Burns, probeerde de Fed de economische groei te stimuleren ondanks de stijgende inflatie. De renteverlagingen gingen door tot 1972, waardoor de inflatie de 12 procent overschreed. Een daaropvolgende agressieve renteverhoging in 1974 duwde de federal funds rate van ongeveer 5,75 procent naar 13 procent, maar een dieper wordende recessie leidde tot verdere renteverlagingen in 1975, zelfs met een inflatie die hoog bleef op ongeveer 9 procent. Tegen het einde van het decennium kwam de inflatie weer in de dubbele cijfers, met een piek van 13,5 procent in 1980.
De gevaren van versoepeling van het monetaire beleid
De acties van de Federal Reserve in deze periode illustreren de gevaren van versoepeling van het monetaire beleid te midden van inflatie. Hoewel er in de jaren zeventig sprake was van aanzienlijke inflatiedruk, vrezen sommige analisten dat dit een relatief optimistisch scenario was vergeleken met mogelijke toekomstige uitkomsten.
Het succes van Paul Volcker bij het beteugelen van de inflatie bestond uit het verhogen van de rente tot boven de 17 procent. De huidige Fed heeft echter te maken met beperkingen door de stijgende federale rentelasten, waardoor ze deze strategie niet kunnen herhalen. Een recent renteverhogingsplafond van rond de 5,25 procent illustreert deze uitdaging. De almaar groeiende schuldenlast en de bijbehorende rentelasten beperken de mogelijkheden van de Fed om de rente aanzienlijk te verhogen.
Globale voorbeelden en kwetsbaarheid van de VS
Historische voorbeelden uit Brazilië, Argentinië en Zimbabwe in de jaren 1980 en Venezuela in de jaren 2010 tonen de verwoestende gevolgen van het verlagen van de rente tijdens perioden van hoge inflatie. Deze landen kregen te maken met hyperinflatie als gevolg van de acties van hun centrale banken, die vaak werden beïnvloed door politieke druk.
Hoewel de VS aanzienlijke economische macht en invloed heeft, blijft het land kwetsbaar voor inflatoire druk. De mogelijkheid van hyperinflatie in de VS is een groeiende zorg, vooral te midden van wereldwijde onzekerheden zoals de Derde Wereldoorlog en een verschuivend geopolitiek landschap.
Voorbereiden op inflatie
Een meer waarschijnlijke uitkomst is een voortdurende devaluatie van de valuta, mogelijk meer dan wat de VS in de jaren 1970 meemaakte. Deze trend vereist hedgingstrategieën, waarbij goud een aantrekkelijke optie is. Gezien de historische prestaties van goud tijdens inflatoire periodes, wordt verwacht dat de goudprijs aanzienlijk zal stijgen. Het aanhouden van fysiek goud biedt een voorzichtige aanpak.
Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!