Key takeaways

• De waterstofstrategie van Duitsland staat voor steeds grotere uitdagingen doordat belangrijke leveringspartnerschappen haperen.
• Recente schrappingen van pijpleidingen door Noorwegen en Denemarken hebben twijfel gezaaid over de plannen van Berlijn om sterk op import te vertrouwen om aan de groeiende vraag naar schone brandstof te voldoen.
• Er bestaan alternatieve importopties, maar het blijft moeilijk om een robuuste waterstofmarkt op te zetten zonder duidelijke toezeggingen van kopers en investeerders.

De ambitieuze waterstofstrategie van Duitsland staat voor steeds grotere uitdagingen nu de belangrijkste leveringspartnerschappen haperen. Recente besluiten van Noorwegen en Denemarken om hun waterstofpijpleidingprojecten terug te schroeven hebben twijfel gezaaid over de plannen van Berlijn om zwaar op import te leunen om aan de groeiende vraag naar de schone brandstof te voldoen.

Equinor, een groot Noors energiebedrijf, kondigde eerder de annulering aan van zijn geplande pijpleiding naar Duitsland, met als argument onvoldoende vraag van klanten, aanbodbeperkingen en een gebrek aan duidelijkheid in de regelgeving. Ook Denemarken heeft de start van zijn waterstofpijpleidingverbinding uitgesteld tot 2032 vanwege de toegenomen complexiteit van het project en de behoefte aan extra tijd voor ontwikkelaars.

Uitdagingen 

Deze ontwikkelingen geven aanleiding tot bezorgdheid over het vermogen van Duitsland om zijn decarbonisatiedoelstellingen te halen, met name in de zware industrie, waar waterstof wordt gezien als een cruciale vervanging voor traditionele fossiele brandstoffen. De Duitse regering heeft aanzienlijke financiële middelen toegezegd om een uitgebreid netwerk van waterstofinfrastructuur en energiecentrales op te zetten. Critici hebben echter de economische levensvatbaarheid van zulke ambitieuze plannen in twijfel getrokken, gezien de hoge kosten die ermee gemoeid zijn.

Ondanks deze tegenslagen blijven Duitse ambtenaren zich inzetten voor waterstof als een belangrijk element van hun energietransitiestrategie. Ze benadrukken dat er alternatieve importopties bestaan en zijn actief in gesprek met Deense tegenhangers om mogelijke versnellingsstrategieën te verkennen. De recente schrappingen van pijpleidingen onderstrepen echter de inherente moeilijkheden bij het opzetten van een robuuste waterstofmarkt zonder duidelijke toezeggingen van kopers en investeerders.

Risico’s

Industrie-experts waarschuwen dat de huidige pijplijn van waterstofprojecten wereldwijd beperkt blijft, wat aanzienlijke risico’s met zich meebrengt voor kapitaalinvesteringen van derden in de sector. Duitse nutsbedrijven, zoals Uniper en EON, hebben twijfels geuit over de haalbaarheid van het behalen van de Duitse waterstofdoelstellingen binnen de gestelde termijn door een gebrek aan definitieve investeringsbeslissingen.

Terwijl de uitdagingen blijven bestaan, blijft Noorwegen alternatieve routes onderzoeken voor de levering van waterstof aan Duitsland. Bronnen suggereren dat Noorwegen overweegt om aardgas in Nederland om te zetten in “blauwe waterstof” en het via bestaande pijpleidingen naar Duitsland te transporteren. Zowel de Noorse als de Duitse autoriteiten blijven geloven in het belang op lange termijn van waterstof als een cruciale component van de wereldwijde energietransitie.

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!