In het nieuws. Javier Milei, de nieuwe president van Argentinië, ziet de adoptie van de dollar als een noodzakelijke stap om het land uit een periode van hyperinflatie en economische instabiliteit te halen.

• Historisch gezien heeft Argentinië een gecompliceerde relatie met zijn eigen munteenheid. Waarbij burgers vaak hun toevlucht zochten tot de Amerikaanse dollar als een stabielere optie.

“De dollar, geschiedenis van een Argentijnse munt”

Zoom in. Het Argentijnse vertrouwen in de dollar dateert uit de hyperinflatieperiodes van de jaren ’70.

• In 1992 werd de peso één-op-één gekoppeld aan de dollar. Dat bracht tijdelijke stabiliteit, maar maakte de munt kwetsbaar voor externe economische schokken.
  • Want in stormachtige tijden fungeert de dollar als veilige haven. De dollar stijgt dan en sleurt de peso in zijn kielzog mee.
  • Dat gebeurde bij de Aziatische (1997), Russische (1998) en Braziliaanse (1999) crises.
  • Argentinië verloor daardoor zijn concurrentievermogen op exportgebied. Buitenlandse investeerders ontvluchtten het land.
• Ook vandaag maken de inflatie (+140% in 2023) en voortdurende prijsstijgingen sparen onmogelijk. Gebeurt dat toch, dan wordt elke peso die een Argentijn overhoudt snel in Amerikaanse dollar omgezet.
• Argentijnen hebben aanzienlijke bedragen in dollars op buitenlandse rekeningen, wat wijst op een diep wantrouwen in de eigen valuta.
  • Volgens het nationale instituut voor de statistiek hadden ze eind 2022 meer dan 246 miljard dollar op buitenlandse rekeningen staan, contant of op een veilige plek. Dit komt overeen met de helft van het Argentijnse bbp (487 miljard dollar).
  • Het Cato Institute, een libertaire denktank in Washington, vindt het idee van Javier Milei om de peso af te schaffen zo gek nog niet.
• Het non-fictieboek ‘El Dólar, Historia de una moneda argentina’ (‘De dollar, geschiedenis van een Argentijnse munt’) doet het al jaren goed in de bestsellerlijsten.

Niet te onderschatten risico’s

Zoom out. De dollarisatie van kleinere economieën zoals Ecuador en El Salvador wordt door experts als succesvol beschouwd. Maar het toepassen op een economie zo groot als die van Argentinië is ongekend.

• Nog volgens het Cato Institute zou de Argentijnse Centrale Bank niet verplicht zijn om onmiddellijk alle peso’s terug te kopen. Aangezien dit financieel onhaalbaar is.
• Door bankdeposito’s om te zetten in dollars tegen de marktwisselkoers, wordt het risico op een massale geldopname bij de banken geminimaliseerd. Deze aanpak leidde in landen zoals Ecuador en El Salvador zelfs tot een toename van de bankdeposito’s.
• Door het lokale politici onmogelijk te maken om de valuta te beïnvloeden, wordt een gezonde scheiding tussen fiscaal en monetair beleid gecreëerd.
• Toch zijn er niet te onderschatten risico’s, iets wat de Argentijnse bevolking zich terdege realiseert.
  • De waarde van de dollar en de rentetarieven in de VS zijn afhankelijk van Amerikaanse belangen. Die kunnen afwijken van die van Argentinië, dat na Brazilië en China slechts de derde handelspartner van de VS is.
  • Milei moet waakzaam zijn voor de verleidelijke illusie van een snelle economische oplossing die uiteindelijk de problemen verder vergroot.
  • Want to nader order blijft ‘Argentinië waarschijnlijk het enige ontwikkelde land ooit dat zich opnieuw onderontwikkelde’.