Zijn LGBTQ-personen veilig in Qatar? Duidelijk niet, als het nieuwste rapport van Human Rights Watch gelezen wordt: daarin een paar bloedstollende getuigenissen van personen uit de LGBTQ-gemeenschap, vier transvrouwen, een biseksuele vrouw en een homoseksueel, die allemaal mishandeld zijn in Qatar, de afgelopen jaren. Er zit zelfs een geval tussen van september dit jaar.

Daarbij is sprake van ernstig geweld tijdens de opsluiting, seksuele intimidatie, maar ook opsluiting zonder een degelijke rechtsgang.

Het uiterst conservatieve gaslandje is geen democratie en homoseksualiteit is er verboden. Onder uiterst schimmige omstandigheden wisten ze het WK voetbal te strikken voor hun land. Dat kostte een pak mensenlevens: de voetbalstadia werden gebouwd in allerminst veilige arbeidsomstandigheden voor de onderbetaalde werknemers uit de rest van Azië. Het Belgische bouwbedrijf Besix bouwde mee.

De vraag is meteen of Belgische politieke leiders überhaupt iets kunnen gaan doen in Qatar, tijdens dat WK. Een extra lastige vraag op dit moment: Qatar is een alternatief voor Russisch gas, onder meer de Duitsers gingen er al onderhandelen voor langetermijncontracten voor hun gasleveringen. In ruil besliste men dat er “iemand van de Duitse regering” zou komen naar wedstrijden van het WK. Ook Nederland stuurt iemand, mogelijk ook de koning, Willem-Alexander, tegen het advies van het Parlement in.

In België haakten al dertien van de veertien grote sponsors van de Rode Duivels af: onder meer Proximus en ING gaan niet en sturen niemand. Enkel Adidas doet dat wel. Er zijn ook minder dan 1.000 Belgische tickets verkocht. De Vlaamse en Waalse regering beslisten al om niemand te sturen.

En kijk: de federale regering zou toch gaan, zij het onder stevige voorwaarden, zo weet Het Nieuwsblad. Enkel als België de halve finale zou spelen, wat toch eerder onwaarschijnlijk is, dan zouden premier Alexander De Croo (Open Vld) en koning Filip naar Qatar afzakken. De kern moet de zaak nog doorhakken, dat gebeurt deze week.