In het westen heeft hij dan niet veel vrienden meer over, in eigen land blijft de Russische president Vladimir Poetin records breken in de populariteitspolls. De economie hapert, corruptie viert hoogtij en het land is, officieus dan toch, in oorlog. Hoe valt het dan te verklaren dat de man die nu al 14 jaar aan de macht is, nog zoveel steun geniet? Poetin’s populariteitspeilingen liegen er niet om. Vorige maand evenaarde hij met 88% het record dat hijzelf in  2008 vestigde. Andere presidenten, Obama en Hollande bijvoorbeeld, kunnen enkel dromen van dit soort cijfers. De Britse krant The Telegraph vond zeven redenen waarom Poetin zo geliefd is. 1. Oorlogen verenigen de Russen Poetin scoort het best in tijden van oorlog. Z’n populariteitscijfers piekten bijvoorbeeld in 2008 toen Moskou als winnaar uit de bus kwam na een vijfdaagse oorlog met Georgië. Toen hij in 2000 pas president was, stuurde Poetin Russische troepen naar Tsjetsjenië en weer steunden bijna 9 op de 10 Russen hem. En hoewel vorig jaar z’n populariteit naar een dieptepunt gezakt was (61%), kon hij dit dankzij de oorlog in Oekraïne weer helemaal goed maken. De Russen staan blijkbaar als één man achter hun president in tijden van oorlog. 2. “De Krim is van ons” De Krim speelt een belangrijke rol in de Russische nationale trots. Hier werd Russische geschiedenis geschreven toen troepen van de Tsaar de Britten, Fransen en Turken bevochten in de 19e eeuw en toen Sovjetsoldaten 250 dagen lang de belegering van de Duitsers weerstonden in 1941-42. Toen de Krim in 1954 door de toenmalige leider van de Sovjetunie aan Oekraïne werd gegeven stoorde dat de Russen enorm, zeker toen Oekraïne later onafhankelijk werd. Dat Poetin zich inzette voor de terugkeer van de Krim naar Rusland en zelfs regelmatig luidop droomt van een ‘Novorossiya’, dat ook grote delen van Oekraïne zou bezetten heeft hem enorm veel binnenlandse steun opgeleverd. 3. Poetin is Rusland Poetin is erin geslaagd zichzelf met de staat Rusland te identificeren. Hij is een deel van de Russische identiteit en elke kritiek op hem wordt door een groot deel van de bevolking als kritiek op Rusland gezien. Alle kritiek op Poetin is dan automatisch onpatriottisch of buitenlandse propaganda. 4. Er is geen alternatief Poetin heeft er zelf voor gezorgd dat alle mogelijke politieke concurrenten vakkundig monddood werden gemaakt. Door ze te vervolgen, te discrediteren of soms ook juist door ze te omarmen. Een typisch voorbeeld is Alexei Navalny. Die leidde een anticorruptie-campagne die hem zo populair maakte dat hij een rivaal voor Poetin begon te worden. Schimmige gerechtelijke onderzoeken volgden en al snel verloor hij z’n populariteit bij veel mensen. Toen hij dan ook nog eens iets genuanceerder bleek te denken dan Poetin over de annexatie van de Krim kon hij het helemaal vergeten als mogelijk presidentskandidaat. 5. Geen vrije pers Poetin controleert de binnenlandse media op allerlei manieren. Zo tekende hij vorige maand nog nieuwe wetgeving die buitenlandse belangen in Russische media limiteert tot 20%. De meest invloedrijke media vereren Poetin en zwengelen het nationalisme aan, desnoods door het verspreiden van valse informatie. 6. De polls zijn ook niet objectief Onafhankelijke opiniepeilingen bestaan bijna niet in Rusland. Niet alleen omdat de bureaus die de peilingen uitvoeren, vaak banden hebben met de machthebbers. Mensen die voor deze peilingen telefonisch ondervraagd worden durven dan ook vaak niet anders dan positief te zijn over de leider. De angst voor de geheime dienst zit er nog altijd diep in. 7. “It’s the economy, stupid” Dit zinnetje, dat Bill Clinton ooit in de mond nam om president Bush te bekritiseren, geldt evenzeer voor Poetin. Zolang het economisch goed gaat zal een groot deel van de Russische bevolking hem automatisch steunen. Maar Rusland is erg afhankelijk van petroleum en de olieprijzen zijn momenteel in vrije val. Bovendien doen de Westerse economische sancties Rusland, en dan vooral z’n financiële sector, pijn. Oekraïne kan de aandacht daarvan even afleiden, maar als de werkloosheid en armoede groeit zal Poetin waarschijnlijk toch de prijs moeten betalen.