De Europese Commissie geeft de regering Michel een ‘onvoldoende’ voor het begrotingswerk: er is te veel uitgegeven, te weinig structureel bespaard en ver zijn veel te veel schulden. België krijgt dus slechte punten en vervoegt zo een triestig clubje. Daarin zitten ook ’traditionele zondaars’ als Italië, Portugal, Spanje en Frankrijk.


Geen vooruitgang
Het rapport waar de Europese commissaris Pierre Moscovici vandaag mee komt is dus hard, zo schrijft De Tijd. Ook al staat de Franse socialist nu niet meteen bekend als een streng man. Dat was anders bij z’n voorganger, de Fin Olli Rehn, die de regering van Elio Di Rupo (PS) streng op de vingers tikte. Dat werd toen door de N-VA gretig gebruikt om het financiële beleid van de vorige regering als compleet onverantwoordelijk weg te zetten. Maar de huidige regering, gedomineerd door N-VA en de liberalen, is niet in staat om de zaak op orde te zetten. Bedoeling was om elk jaar met 0,6 procent van het bruto nationaal product vooruit te gaan, tot het jaarlijks tekort uiteindelijk op 0 zou komen. Maar er zit geen vooruitgang meer in: het tekort blijft hangen op 1,5 procent of liefst 7 miljard. De regering koos ervoor om andere zaken eerst te doen: de politie, het leger en het asielbeleid, drie domeinen van de N-VA, kostten veel meer dan voorzien. Dat had met externe factoren te maken: terrorisme en de vluchtelingencrisis, maar politiek is de keuze wel duidelijk gemaakt. Die dossiers oplossen, ging voor op een gezonde financiële huishouding.
Net nu zou het moeten gebeuren
Europa zit in een uitzonderlijk goede economische periode: overal is er groei. Dat maakt het begrotingswerk overal makkelijk. Want als het goed gaat, komen er automatisch meer belastingen binnen en daalt onder meer de kost van de werkloosheidsuitkeringen. Maar net daarom valt het op dat België er niet in lukt om net nu wat heet “structurele maatregelen” te nemen: hervormingen die de financiën gezonder maken. Op papier zou de regering Michel nog dat doel, een begroting op evenwicht op het einde van de rit, kunnen halen. Maar dat vergt moeilijke, harde beslissingen. Zeker de MR van premier Charles Michel zelf wil niet hard gaan besparen, CD&V evenmin. En nieuwe belastingen heffen, de andere manier om de cijfers te doen kloppen, is dan weer absoluut taboe voor zowel Open Vld als N-VA. Een jaar voor de gemeenteraadsverkiezingen, en twee jaar voor nationale en regionale verkiezingen, ligt alles zo dus vast. Dus premier Michel zal in alle stilte dat slechte rapport in handen namen, en het dan zo snel mogelijk in de onderste schuif van z’n bureau leggen om zachtjes te vergeten.