De Vlaamse socioloog Jan Hertogen brengt in zijn laatste nieuwsbrief Bericht uit het Gewisse of BUG mits een aantal grafieken een duidelijk beeld van de migratie in België vanaf het einde van de Tweede Wereldoorlog tot vandaag.
De evolutie van het aantal vreemdelingen geeft, zoals geweten, maar een beperkt en onnauwkeurig beeld van de reële evolutie van ‘vreemdelingen” omdat elk jaar een wisselend aantal vreemdelingen Belg worden. Door evenwel voor elk jaar de evolutie van het aantal vreemdelingen te verhogen met het aantal Belgwordingen, dwz de administratief ‘verdwenen’ vreemdelingen, krijgt men een exact beeld van het aantal nieuwkomers Met deze methodiek, die de werkelijkheid perfect weerspiegelt, kan een overzicht opgemaakt van het aantal ‘nieuwkomers’ van 1946 tot heden ten dage.
2. Nieuwkomers per kwarteeuw
Als de periode 1946-2017, 70 jaar dus, in drie gedeeld wordt komt een eerste algemene tijdsevolutie tot stand in tijdsdelen van 1/3 of 23 jaar.. Opmerkelijk: na ‘zwarte zondag’ in 1991 is in een vergelijkbare tijdsperiode erna de immigratie, dwz de nieuwkomers, meer dan verdubbeld.
3. Nieuwkomers per 10 jaar
Na 1990 is de immigratie in een stroomversnelling gekomen en heeft ze langs haar tweede en derde generatie de steden herbevolkt. Maar nu komen de kleinere steden en de landelijke gemeenten aan de beurt. Langs interne verhuizing worden nu ook meer en meer reeds gevestigde migranten zichtbaar, in West-Vlaanderen bijvoorbeeld, dat nog maar marginaal met migratie te maken had, en ook in andere landelijke gemeenten zoals Heist-Op-den-Berg, de Kempen en in de Zuid-Limburgse gemeenten.
4. Wie zijn nu die nieuwkomers sinds 1946?
Van de 2.087.231 nieuwkomers in België tussen 1946 en 2015 (en enkele tienduizenden uit Nederland, Frankrijk, Spanje en Italie voor WO2) zijn er 1.531.915 afkomstig uit 8 landen. We brengen ze hier met elk hun aantal in beeld, en groeperen hen in de migratie-evolutie:
- 477.602 Nederlanders en Fransen
- 422.008 Spanjaarden en Italianen
- 487.956 Turken en Marokkanen
- 144.349 Polen en Congolezen.
Samen zijn ze goed voor 3/4 van alle Nieuwkomers in België na WO2 na registratie in de burgerlijke stand van een gemeente op het ogenblik van binnenkomen en/of inschrijving in België.
5. De nieuwkomers van de 8 voormelde nationaliteiten op een tijdslijn van 1891 tot 2015
Merk hoe de Italiaanse en Spaanse ‘Nieuwkomers’ op negatief stonden, dwz daar was tussen 1971 en 2008 de emigratie groter dan de immigratie. Na de bankencrash in 2008 is het (terug) positief geworden. Ook de vertraging van de Marokkaanse en Turkse immigratie na 2012 is opvallend.
6. Antwerpen zonder migratie
Hieronder de bevolkingsevolutie in Antwerpen zonder de Nieuwkomers na 1970. Antwerpen zou geen 513.570 inwoners maar 351.311 inwoners tellen, of 68%. Een aantal vergelijkbaar met de bevolking van de stad op het einde van de 19de eeuw. In dit scenario is nog geen rekening gehouden met het nageslacht van nieuwe Belgen na hun Belgwording, maar enkele met de Nieuwkomers in de definitie zoals hierboven. “Niet alleen de mijnwerkers in de zestiger jaren waren de ereburgers van het land maar zeker in Antwerpen en overal elders, de migranten,” schrijft Hertogen.
