Werknemer wil duidelijke grens tussen professionele en persoonlijke wereld

Werknemers willen een duidelijke grens tussen hun professionele en persoonlijke wereld. Zonder die afscheiding vrezen ze vaak voor de ontwikkeling van een cultuur van inmenging. Dat blijkt uit een rapport van consulent Willis Towers Watson, gebaseerd op een enquête bij ruim tweeduizend werknemers in Groot-Brittannië.

De onderzoekers stelden daarbij vast dat 52 procent van de respondenten toegeeft zich niet comfortabel te voelen wanneer hun werkgever betrokken zou raken bij keuzes over hun persoonlijke levensstijl. Voor 71 procent van deze groep moet een grens tussen hun professionele en persoonlijke leven blijven bestaan.

Big Brother

Daarnaast zegt 37 procent niet te begrijpen waarom hun werkgever zich in keuzes rond de persoonlijke levensstijl zou mengen. Daarbij zegt 34 procent ook voor een cultuur van Big Brother te vrezen.

Uit het onderzoek bleek dat 56 procent keuzes over de levensstijl – zoals voeding, lichaamsbeweging en alcoholgebruik – als een persoonlijke kwestie beschouwt.

Tegelijkertijd is 30 procent van mening dat hun werknemer een morele verantwoordelijkheid heeft om hen te helpen een goede en gezonde levensstijl te volgen. Daarbij denkt 20 procent aan onder meer vrijwillige welzijn-programma’s of adviezen rond fitness-initiatieven. Daarnaast dacht 19 procent aan assistentie rond ontspanning.

Werkgevers blijken op dat vlak volgens de onderzoekers echter tekort te schieten. Slechts 46 procent van de ondervraagde werknemers getuigt dat hun bedrijf hen helpt een gezonde levensstijl te volgen.

Smalle grens

“Het onderzoek toont dat werkgevers voorzichtig moeten omgaan met problematieken zoals gezondheid en welzijn,” benadrukt Mike Blake, specialist gezondheid bij Willis Towers Watson. “We hebben hier met een belangrijk en gevoelig onderwerp te maken. Absenteïsme wegens een slechte gezondheid heeft immers belangrijke complicaties. Uiteindelijk zullen zowel de werkgever als de gemeenschap daarvoor op een of andere manier moeten betalen.”

“Belangrijk daarbij is dat de werkgever aanvaardt dat iedereen verschillend is. Sommige werknemers zullen van een regelmatige sportactiviteit genieten, maar niet iedereen kan een atleet zijn. Het is dan belangrijk een programma aan te bieden dat iedereen kan aanspreken.”

“Er is echter een smalle grens tussen een oprecht aanbod ter bevordering van de gezondheid en het welzijn en de inmenging in het persoonlijke leven van de werknemers. Werkgevers moeten die scheidingslijn respecteren.”

Meer