India schreef deze week geschiedenis op twee fronten: het werd het vierde land dat op de maan landde en het eerste land dat de zuidpool van de natuurlijke satelliet van de aarde naderde.

Het heeft daarmee Rusland voorbijgestreefd, wiens missie om een soortgelijk doel te bereiken op een fiasco eindigde. Maar waarom richten deze twee landen – en ze zijn niet de enigen – hun aandacht op de zuidpool van de maan?

Na enigszins overschaduwd te zijn door Mars, heeft de maan de laatste tien jaar weer de aandacht getrokken. Deze hernieuwde interesse kent naast wetenschappelijke redenen ook geopolitieke factoren.

Hoewel de maan nog steeds veel mysteries herbergt die wetenschappers hopen te ontrafelen, geeft maanexploratie landen de kans om hun dominantie aan te tonen.

Men wil voorkomen dat de Amerikanen vrij spel krijgen, aangezien zij van plan zijn om weer voet op de maan te zetten. Daarom zetten Rusland, China, India, Japan en zelfs Europa alles op alles om de maan te verkennen. Dit gebeurt in een context waarin het idee van een maanbasis steeds minder op sciencefiction lijkt. Ook lijkt de mogelijke exploitatie van maanmijnen en andere missies naar Mars, steeds realistischer.

Maar waarom specifiek de zuidpool?

Hoewel al is aangetoond dat er water op het maanoppervlak is, ontdekte een in 2009 gelanceerde NASA-sonde ijs op de maan. Het is net die zuidpool die – dankzij de specifieke eigenschappen van de kraters daar -de hoogste concentratie waterijs op de maan heeft.

Waarom is dit zo belangrijk? Wetenschappers hopen dat deze oude ijslagen cruciale informatie bevatten over de geschiedenis van de maan. Ze kunnen mogelijk zelfs materialen bevatten die door kometen en asteroïden zijn meegebracht.

Bovendien vertegenwoordigt water, zelfs in de vorm van ijs, een essentiële hulpbron voor veel doeleinden, waaronder maanverkenning. Er moet wel genoeg water zijn om deze toepassingen te realiseren.

Maar nog belangrijker is dat water kan worden afgebroken om waterstof als brandstof en zuurstof te produceren. Deze essentiële grondstoffen zijn van groot belang voor de vestiging van kolonies of toekomstige missies naar Mars.

Deze theorieën moeten nog bewezen worden. Daarom is er zoveel belangstelling voor de zuidpool van de maan. Maar dat is niet alles. Door op dit specifiek gebied te landen, laat je ook zien dat je sterker bent dan je concurrenten.

Waarom zijn we niet eerder daar geland?

De zuidpool bereiken is geen geringe prestatie. Verschillende pogingen om op dit deel van de maan te landen zijn mislukt. Het falen van de Russische missie Luna-25 is slechts één voorbeeld. Want vanwege het grote aantal kraters en diepe geulen op dit deel van de maan, is landen op de zuidpool zeer complex en gevaarlijk. (ddw)