Amerikaanse en Japanse wetenschappers zijn erin geslaagd om patiënten met een ruggenmergletsel opnieuw te laten wandelen of hun handen te gebruiken, door middel van de eigen stamcellen van de patiënt.
Via een intraveneuze injectie van stamcellen uit hun beenmerg kunnen patiënten met ruggenmergletsels hun motorische vaardigheden grotendeels terugwinnen. Dat schrijven onderzoekers van de Yale-universiteit (VS) en de Sapporo-universiteit (Japan) in het vaktijdschrift Journal of Clinical Neurology and Neurosurgery.
Meer dan 50% doeltreffend
Bij meer dan de helft van de patiënten werden binnen enkele weken na de injectie van de stamcellen aanzienlijke verbeteringen in de belangrijkste motorische vaardigheden waargenomen, zoals het vermogen om te wandelen of de handen te gebruiken, zo melden de onderzoekers. Er waren bovendien geen substantiële bijwerkingen.
De patiënten die deelnamen aan het onderzoek hadden allemaal een ruggenmergletsel opgelopen, in veel gevallen door een val of een klein trauma, enkele weken voor de inspuiting van de stamcellen.
Een ruggenmergletsel verbreekt de verbinding tussen de hersenen en een bepaald lichaamsdeel. Zo kampten de deelnemers met onder meer een verminderde motoriek en verminderde controle over bepaalde lichaamsfuncties zoals blaas- en darmfuncties.
‘Mogelijk klinisch bruikbaar’
‘Vergelijkbare resultaten met stamcellen bij patiënten met een beroerte geven ons meer vertrouwen dat deze benadering klinisch bruikbaar kan zijn’, zei Jeffery Kocsis, professor neurologie en neurowetenschappen aan de universiteit van Yale. ‘Deze klinische studie is het hoogtepunt van uitgebreid preklinisch laboratoriumwerk met MSC’s (mesenchymale stamcellen, red.) tussen collega’s van Yale en Sapporo gedurende vele jaren.’
‘Het idee dat we in staat zouden kunnen zijn om de motoriek te herstellen na een letsel aan de hersenen en het ruggenmerg met behulp van de eigen stamcellen van de patiënt intrigeert ons al jaren’, aldus coauteur Stephen Waxman van de Yale-universiteit. ‘Nu hebben we een hint dat het mogelijk zou kunnen zijn bij mensen.’
