Puigdemont keert zich nu tegen de EU: “Een club van decadente landen”

“De EU is een club van decadente, aan belang inboetende landen, waarin de weinigen die er de macht hebben goede banden onderhouden met betwistbare economische spelers. Het is niet Europa dat moet beslissen of Catalonië lid mag blijven van de EU; het zijn de Catalanen die moeten beslissen of ze bij deze EU willen behoren en tegen welke voorwaarden.”?

Dat heeft Carles Puigdemont gezegd in een interview met de Israëlische nieuwszender Kan. De door Spanje afgezette president van Catalonië verblijft nu al een maand in Brussel. Het volledige interview wordt maandag in Israël uitgezonden.

Ondanks dat blijft Puigdemont een voorstander van de EU en van de euro, maar zei wel zich te zullen inzetten om ‘ze te veranderen’.

Post-franquistisch rechts

Volgens Puigdemont zijn “er [in Catalonië] misschien wel weinig mensen die bij de EU willen blijven, omdat ze zich zo ongevoelig opstelt ten opzichte van de schending van de mensenrechten, ten opzichte van de democratische rechten in een deel van haar grondgebied en dat enkel  omdat een post-franquistisch rechts daar belang bij heeft.”?

“Wat we de Catalanen moeten vragen is of ze tot deze EU willen behoren? En indien ze ja antwoorden, onder welke voorwaarden? We zullen zien wat het Catalaanse volk zegt.”?

Puigdemont kijkt ook al verder dan 21 december, wanneer in Catalonië verkiezingen worden gehouden.

“Indien ik de verkiezingen win en tot president word benoemd, dan zal ik gewonnen hebben op basis van wat me de gevangenis in kan brengen. Dat is een paradox die de EU niet mag accepteren.”

Artur Mas en ‘het mandaat van het volk’… van 47% van het volk

In ‘Cara a Cara’ een ander tv-programma dat zondag op de Spaanse tv-zender La Sexta wordt uitgezonden, zegt de voorganger van Puigdemont, Artur Mas, “dat de tijdlijn die de Govern de la Generalitat zichzelf voor de onafhankelijkheidsverklaring had opgelegd  onmogelijk op een correcte en positieve manier te realiseren was.” Volgens  hem kwam die tijdlijn er onder druk van een groep mensen, maar wie die mensen waren wilde hij niet zeggen.

Het is Mas en niet Puigdemont die de onafhankelijkheidsagenda opnieuw op het voorplan bracht.  Volgens sommigen gebeurde dat vooral om de aandacht af te leiden van het in 2014 aan het licht gekomen mega-schandaal waarin ex-president Jordi Pujol en diens familieleden betrokken waren. (Pujol was 23 jaar lang president en zonder meer een van de belangrijkste Spaanse politici van de post-Francoperiode. Hij werd daarom vaak untouchable gewaand.) Daags na de verkiezingen van 27 september 2015 had Artur Mas de overwinning opgeëist. De separatisten van Junts pel Si en CUP hadden samen 72 van de 135 zetels, maar slechts 47% van de stemmen behaald. (Die coalitie was onuitgegeven. Vergelijk het met een Vlaamse coalitie waarbij de N-VA een front zou vormen met een nationalistische versie van zowel de sp.a als een separatistische versie van de PVDA, mochten die al bestaan.) Al in augustus had Mas gezegd dat zowel het aantal stemmen als het aantal zetels belangrijk was, maar dat de zetels de doorslag zouden geven. Sinds dan wordt door de separatisten ook steevast over ‘het mandaat van volk’ gesproken om de onafhankelijkheidsagenda door te voeren. Mas’ uitlatingen waren op zijn minst opmerkelijk te noemen, vermits andere belangrijke wijzigingen in het zelfstandig statuut van Catalonië een tweederde meerderheid vergen.