In alle landen bouwt mobiliteit op dezelfde basisprincipes. Er is een wegennetwerk dat volgens dezelfde planmatigheid is aangelegd, er zijn voertuigen die veelal twee of vier wielen en een stuur hebben en er zijn verkeersregels die het boeltje samenhouden. Toch leven er in het buitenland soms heel andere wetten en regels dan bij ons. En sommige daarvan zijn best curieus tot en met ronduit maf. Een bloemlezing.
Van Denemarken tot Rusland
Met de winter op komst zakken veel Belgen weer af naar Oostenrijk. Weet dat er in dat land zoiets bestaat als de Blaulichtsteuer: wie bij een ongeval met alleen blikschade toch de politie laat komen, betaalt 36 euro. Het idee is simpel: onnodige interventies vermijden en de diensten vrijhouden voor echte noodgevallen. Alleen bij gewonden of gevaar mag je de politie wél gratis verwittigen.
En dan eentje uit de tijden dat auto’s nog niet ingeburgerd waren en vooral de nieuwsgierigheid van kinderen opwekten. In Denemarken moet je voor vertrek altijd onder de auto kijken, want stel je voor dat er een kind onder verstopt zit. Dan ben je verantwoordelijk voor een eventueel letsel.
Wie zijn wagen niet op zijn paasbest houdt, kan ook maar beter oppassen in landen als Roemenië, Rusland en Wit-Rusland. Daar kan je een boete krijgen omdat je wagen “te vuil” is, een ‘schoonheidswedstrijd’ waar de agent ter plekke en in alle willekeur over beslist. In België hebben we iets gelijkaardig. Als de nummerplaat van je auto besmeurd of niet langer goed leesbaar is (door bijvoorbeeld een fietsendrager), dan kan dat bij onmiddellijke inning 58 euro kosten. Nee, plotse sneeuwval is geen excuus.
Hond op het dak
Het vervelendst nog zijn regels voor dezelfde verkeerssituaties die in verschillende landen volledig anders worden toegepast. Zo krijgen in Nederland de fietsers op een rotonde vaak voorrang, terwijl in Frankrijk net de binnenrijdende automobilist die heeft. In het wijnland moeten jongeren ook altijd verplicht een alcoholtester aan boord hebben, een methode om hen te sensibiliseren over de gevaren van dronken rijden. In Spanje mag je dan weer geen make-up stiften in het interieur van je auto, zelfs niet aan het rood licht.
Dieren in het verkeer zijn een hoofdstuk op zich. In Italië moet je hond verplicht gezekerd zitten in de wagen, in Alaska mag je je trouwe viervoeter - wie verzint dit? - niet op het autodak vastmaken, in New Jersey en Hawaii mag deze, of enig ander huisdier, niet op je schoot zitten. Exotischere dieren krijgen ook een voorkeursbehandeling. In Zuid-Afrika rijdt niemand rond met de bumpersticker “Ik rem ook voor dieren”, omdat ze simpelweg altijd voorrang hebben. En een gelijkaardig privilege genieten de kamelen in de Verenigde Arabische Emiraten. Steken ze over, dan ben jij het die juridisch geen poot heeft om op te staan. Ben je in Tennessee, de VS? Dan mag je niet op wild schieten vanuit je auto.
Naakt in de auto
Bijna pure slapstick wordt het wanneer je in Zwitserland een boete kan krijgen voor het te hard dichtslaan van je autoportier. In Japan en het VK riskeer je zelfs op de bon te worden geslingerd als je voetgangers natgespat worden wanneer je door een plas rijdt. In Thailand is topless rijden verboden voor mannen en vrouwen. Tja, klinkt dat overdreven logisch? Bedenk dan het dichter bij huis, in Duitsland, toegestaan is om naakt in je auto te zitten én te rijden. De wet beschouwt je auto namelijk als een privéruimte. Tenzij het - zou dat kunnen? - voor te veel afleiding zorgt bij andere weggebruikers, want dan is het gevaarlijk rijgedrag. In San Francisco mag je je wagen dan weer niet soppen met… een vuile onderbroek.
Veel van deze regels hebben een historische of culturele achtergrond. Vaak zijn ze ooit ingevoerd om veiligheid of orde te bewaren, maar op enkele uitzonderingen na worden ze zelden toegepast. Maar goed je zal maar de toerist op autovakantie zijn die het vlaggen heeft.
