Omdat een auto niet alleen CO2 uitstoot tijdens het rijden, hebben we besloten om de volledige levenscyclus te bekijken. Grofweg bestaat de uitstoot van een auto uit drie fasen.
En hoe zit het met oldtimers? Volgens BEHVA-gegevens rijden ze gemiddeld 1.000 tot 1.500 kilometer per jaar, met een verbruik van zo’n 10 liter per 100 km. Dat komt neer op ongeveer 600 kilo CO2 per jaar. En nee, niet alle oldtimers zijn dorstige benzineslurpers: 10 liter per 100 kilometer is typisch voor een Britse roadster of een VW Golf I GTI. Vind je dat een meevaller? Het ligt eraan dat auto’s vroeger veel lichter en minder krachtig waren – wie paarden bezit, moet ze nu eenmaal ook voederen … Uiteraard zijn er uitzonderingen: een Amerikaanse slee uit de jaren 50 verbruikt veel meer dan een Citroën 2CV die voorzichtig van zijn benzinetank nipt.
Eerste fase: de eigenlijke productie van de auto
Dit vrije brede stadium omvat alles wat komt kijken bij de productie van een auto – van grondstoffen delven tot de uiteindelijke assemblage. Volgens een studie van Carbone 4 loopt de uitstoot daarbij op van zo’n 6 tot meer dan 10 ton CO2, afhankelijk van het type voertuig. Denk aan het verschil tussen een kleine stadswagen met verbrandingsmotor en een grote elektrische SUV. Maar bij een oldtimer is die uitstoot allang gemaakt. In tegenstelling tot een nieuwe wagen zorgt een oude auto niet voor nieuwe productie of grondstoffenwinning – hij is er al.

Gebruiksfase
Dit is natuurlijk de fase die voor ons het belangrijkst is. Een moderne benzinewagen die 7 liter per 100 kilometer verbruikt en 15.000 kilometer per jaar rijdt, stoot zo’n 4,3 ton CO2 per jaar uit. Elektrische auto’s scoren hier uiteraard beter, al hangt veel af van de energiemix. Er gaapt een wijde kloof tussen stroom uit fossiele brandstoffen, zoals in Duitsland, en stroom uit kernenergie, zoals in Frankrijk.
Recycling, de laatste fase
Recycling draait vooral om het demonteren en hergebruiken van materialen. Volgens D-Carbonize is deze stap goed voor zo’n 10% van de totale CO2-uitstoot over de levenscyclus van een auto. Maar bij oldtimers is daar meestal geen sprake van. Tenzij ze volledig verloren gaan, worden ze zelden gerecycled of vernietigd – ze worden eerder gekoesterd als rijdend erfgoed.

Ter vergelijking...
Afhankelijk van hoe en hoeveel je ermee rijdt, stoot een klassieke auto jaarlijks zo’n 400 kilo tot bijna 1 ton CO2 uit. Tel daar de uitstoot bij op van onderhoud en vervangingsonderdelen, en dan kom je in tien jaar op ongeveer evenveel CO2 als de productie van een nieuwe wagen. Maar met zo’n vergelijking loopt het natuurlijk spaak: een oldtimer is geen dagelijkse gezinsauto, maar een vrijetijdsmachine met een heel ander doel.
Beschouwen we de oldtimer als een hobby, dan kunnen we de uitstoot ook vergelijken met andere vrijetijdsbestedingen. Een retourvlucht naar New York, bijvoorbeeld, stoot volgens Myclimate zo’n 2,1 ton CO2 uit – dat is ongeveer gelijk aan drie jaar rijden in je klassieke wagen. Of hou je van een lekker lapje vlees? Waals biefstuk veroorzaakt volgens Le Sillon Belge zo’n 15,2 kg CO2 per kilo. De gemiddelde Belg eet volgens Statbel 80 kilo vlees per jaar, goed voor 1,2 ton CO2 volgens onze rekenmachine – oftewel twee jaar cruisen in een Britse roadster. Natuurlijk stoot een oldtimer CO2 uit, zeker met fossiele brandstof aan de pomp. Maar met die lage kilometerstand valt dat onder de lijn best mee.