Het voorbije jaar waren bij internationale migraties 281 miljoen mensen betrokken. Daarmee is de grensoverschrijdende migratie nog met 9 miljoen personen gestegen tegenover het jaar voordien. Dat blijkt uit een rapport van de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM).
Ondanks de geregistreerde stijging kan volgens de onderzoekers niet worden verhuld dat de uitbraak van het virus Covid-19 zich als een barrière tegen de internationale migratie heeft gemanifesteerd. Vooraf was immers geraamd dat het voorbije jaar een extra groep van 11 miljoen mensen naar een ander land zou uitwijken.
Paradox
“De coronapandemie heeft het voorbije jaar ongetwijfeld een remmende werking gehad op de internationale mobiliteit”, voert António Vitorino, directeur-generaal van het internationale migratiebureau, aan. “Daarbij moet gewag worden gemaakt van een paradox die nog nooit eerder in de geschiedenis kon worden opgetekend.”
“Enerzijds heeft de pandemie miljarden mensen in de wereld de mogelijkheid tot mobiliteit ontzegd, maar tegelijkertijd werden miljoenen anderen door conflicten, klimaatrampen en andere problemen in eigen land met ontheemding geconfronteerd.”
Het voorbije jaar werden volgens het rapport 40,5 miljoen personen binnen de eigen landsgrenzen door geweld, conflicten en rampen ontheemd. Het aantal slachtoffers van die problemen liep met 9 miljoen mensen op tegenover het jaar voordien.
De onderzoekers berekenden verder dat vorig jaar wereldwijd in totaal door de overheden 108.000 beperkingen op internationale reizen, naast een aantal interne bewegingsbeperkingen, werden ingevoerd, waardoor de migratie tijdens de pandemie sterk zou zijn verstoord.
Lappendeken
António Vitorino waarschuwt daarbij dat internationale samenwerking nodig is om te garanderen dat de mens niet de kans wordt ontnomen om te kunnen migreren wanneer hij het noodzakelijk acht. Hij wijst daarbij tevens op het risico dat mensen uit landen met een lage vaccinatiegraad eventueel van de mogelijkheid op emigratie zouden kunnen worden uitgesloten.
Vitorino vraagt eveneens aandacht voor de impact die de pandemie op mensen onderweg heeft gehad. “Velen zijn op doorreis geblokkeerd geraakt, waarbij vaak ook families door grenzen werden gescheiden”, benadrukt hij.
“Anderzijds is er het probleem van de migranten die door de uitbraak van de coronacrisis werkloos zijn geworden, maar financieel niet in staat zijn om de terugkeer naar hun thuisland te betalen.”
Daarbij maakt Vitorino tevens gewag van een complexe lappendeken aan maatregelen om de verspreiding van het virus Covid-19 tegen te gaan.
“Deze ingrepen vertonen grote verschillen in reikwijdte en toepassing, wat een huiveringwekkend effect heeft gehad op de grensoverschrijdende mobiliteit”, oppert hij. “Dat bleek vooral zware gevolgen te hebben voor groepen die niet zijn gevaccineerd.”
Het rapport wijst er nog op dat de uitbraak van de pandemie bijzonder moeilijke omstandigheden heeft gecreëerd voor mensen uit ontwikkelingslanden die in het Midden-Oosten of Zuidoost-Azië als werknemer aan de slag waren.
“De pandemie heeft hun uitzicht op inkomsten en huisvesting grotendeels weggenomen, terwijl ze tegelijkertijd vaak van een toegang tot gezondheidsvoorzieningen en welzijnszorg werden uitgesloten.”
Geldovermakingen
Berekeningen van de Wereldbank hadden in april vorig jaar voorspeld dat de uitbraak van de pandemie de geldovermakingen van de migranten naar hun families op het thuisfront mogelijk met 20 procent zouden kunnen verminderen.
Deze geldovermakingen zijn tijdens crisisperiodes voor arme gezinnen niet zelden een cruciale reddingslijn. Volgens het rapport bleef de daling uiteindelijk echter tot 2,4 procent beperkt.
“Dit kan gedeeltelijk worden toegeschreven aan het feit dat mensen door de reisbeperkingen gedwongen waren om het geld met formele routes naar het thuisfront te sturen”, verduidelijken de onderzoekers.
“Voorheen namen vele migranten vaak contant geld mee wanneer ze naar hun eigen land terugkeerden om hun families te bezoeken. Die transfers werden nooit officieel geregistreerd en zijn dan ook niet in de statistieken verschenen. Dat is met formele kanalen wel het geval.”
“Daarnaast kon worden vastgesteld dat vele immigranten actief zijn in banen aan de frontlinie van de pandemie. Daardoor is een groep, ondanks de invoering van lockdowns, toch kunnen blijven doorwerken.”
(NS)
