Het Braziliaanse beurswonder: +45 % op 4 maanden

Wie zijn centen begin dit jaar in de Braziliaanse beurs stak kan amper een goede vier maanden later een winst van om en bij de 45% op zijn rekening bijschrijven. 35% op de beursindex Ibovespa en 10% op de koers van de real. Een prestatie die sterk contrasteert met de desastreuze economische situatie van het land.

Brazilië moest in 2015 een economische krimp aankondigen van 3,8%, waarvan 5,9% in het laatste kwartaal. Cijfers die ongeëvenaard zijn in de laatste kwart eeuw. Het bbp pro capita is er met 4,6% gedaald. Eind 2016 zal de Braziliaanse economie 8% kleiner zijn dan begin 2014, toen ze voor het laatst groei liet optekenen, schreef The Economist recent nog. Het bbp pro capita zal dan 20% lager liggen dan begin 2010. Niet slechter dan, maar wel gevaarlijk dicht in de buurt van wat Griekenland meemaakt. Twee kredietbeoordelingsagentschappen hebben Braziliaans staatspapier gedegradeerd tot de rommelstatus (‘junk’).

Waarom zijn de financiële markten zo enthousiast?

Waarom de Braziliaanse beurs het dan zo goed doet? Omdat de financiële markten altijd vooruit kijken. In het geval van Brazilië wordt geanticipeerd op het vertrek van presidente Dilma Rousseff en haar vervanging door de huidige vice-president Michel Temer, die sterk pro-business is.

Een situatie die vergelijkbaar is met die in Argentinië, dat eerder deze week na 15 jaar afwezigheid zijn retour op de financiële markten vierde met een vier keer overingeschreven obligatie-uitgifte van 16,5 miljard dollar. Opmerkelijk voor een land dat in haar moderne geschiedenis 8 keer aan haar betalingsverplichtingen verzaakte (default).

Financiële markten zijn duidelijk niet haatdragend, noch rancuneus. Vooral wanneer een rente van 7,5% op 10 jaar wordt beloofd in een wereld waar de nulrente regeert.

Krankzinning of redelijk?

Vrezen sommigen opnieuw voor een foute afloop dan wordt het beleggersoptimisme gedeeltelijk verklaard door de veranderingen die Zuid-Amerika ondergaat en waarbij de ene na de andere socialistische leider op straat wordt gezet. Na de Kirchnerdynastie in Argentinië en Dilma Roussef in Brazilië, bereiden beleggers zich nu voor op het vertrek van de Venezolaanse despoot Nicolas Maduro, zonder twijfel de gevaarlijkste leider van het continent, die zijn land in een nooit geziene economische crisis heeft gestort. Het olierijke land dat 14 jaar lang geregeerd werd door de populist Hugo Chavez is sinds de instorting van de olieprijzen in een neerwaartse economische spiraal terechtgekomen die het aan de rand van de afgrond heeft gebracht.

De weg naar hervormingen in landen die jaren lang door populisten werden geleid is nochtans lang, maar de beurzen lijken vandaag enkel goed nieuws uit Zuid-Amerika te willen horen.