3 grote veranderingen zullen de wereld in 2018 kenmerken

Het magazine The Economist publiceert elke jaar een speciaal nummer waarin wordt voorspeld hoe de wereld er in het volgende jaar zal uitzien. Dat is ook dit jaar niet anders. De Britse journaliste Zanny Minton Beddoes (foto) is de eerste vrouwelijke hoofdredacteur van het liberale zakenmagazine. Zij voorspelt dat 3 grote veranderingen in 2018 de balans terug richting natiestaten en weg van de markten zullen doen doorslaan.

1. Politiek keert zich tegen de techreuzen

“In de rijke wereld zullen politici zich massaal tegen de techreuzen keren. Daarbij worden vooral Facebook, Google en Amazon geviseerd. Die zullen boetes opgelegd krijgen en zich aan meer regels moeten onderwerpen. Er komt ook een strengere interpretatie van wat concurrentie werkelijk betekent. Bekijk het als een 21ste-eeuwse equivalent van de kartelwetgeving (antitrustwetten). Daarbij worden de techreuzen weggezet als boosaardige virtuele monopolisten, wiens gedrag de democratie verzwakt, de concurrentie onderdrukt en jobs  vernietigt. ” Deze beweging wordt volgens Minton Beddoes ingezet in de Europese Unie ,maar het is in de VS dat deze inhaalbeweging de grootste impact zal genereren.

2. Macronisme en marche

“Een tweede veranderingsfactor wordt [ de Franse president Emmanuel ] Macron. Die zal ondanks zijn incrementalistische start (een beslissingsstrategie waarbij de beslisser een keuze maakt uit beproefde methodes) ontluiken als een hedendaags equivalent van Teddy Roosevelt, de Amerikaanse president die in het moderne tijdperk de grootste impact op zijn land en de wereld had. Beide verpakken hun hervormingen in een retoriek van nationale vernieuwing en grandeur. Net als Roosevelt, wil Macron een nieuw sociaal contract doorvoeren. Dat wil de concurrentie en het ondernemerschap aanmoedigen en tegelijkertijd mensen beschermen die naast de boot vallen.

3. Een andere attitude tegenover China

“De derde verandering is een wijziging in onze attitude tegenover China, de opkomende macht van de 21ste eeuw. Vergelijk het met de vrees voor het opkomende Duitsland aan het eind van de 19de en het begin van de 20ste eeuw, die toen de Europese politiek kenmerkte. Ook nu zullen de bezorgdheid over China’s steeds verder uitbreidende invloed en ’s lands intenties de agenda op de politieke achtergrond bepalen.”

Conclusie:

“In het slechtste geval zal deze finale machtsstrijd tussen de natiestaat en de markt een zijweg worden naar een meer gereguleerde, defensieve en protectionistische vorm van kapitalisme. Maar met wat geluk, zal dit nieuwe evenwicht worden gekenmerkt door toenemende concurrentie die zo de macht van de ingegraven elites zal breken. Er kan dan ook gedacht worden aan een andere rol van de staat in de bescherming van het individu.”