We hebben allemaal wel een beeld van een land waar het leven niet prettig is: Syrië, Irak of Venezuela bijvoorbeeld. Maar dat beeld correspondeert niet echt met de werkelijkheid, tenzij u Moldavië in gedachten had.
Dat is een weinig bekend land en republiek in Oost-Europa. Het land grenst aan Roemenië en Oekraïne. Er wonen zo’n 3,5 miljoen mensen en ook van de hoofdstad Chisinau hebben weinigen ooit gehoord. Door zijn geografische ligging en de pro-Europese koers die de lokale regering lange tijd voer, alvorens begin dit jaar opnieuw richting Moskou te beginnen kijken, is het land sowieso al een kruitvat in de regio, maar het is niet om die reden dat het land het meest ongelukkige ter wereld is.
De Nederlandse socioloog Ruut Veenhoven staat gekend als de ‘peetvader van het geluksonderzoek’ en hij beheert dan ook de ‘World Database of Happiness.’ Toen hij alle landen ter wereld vergeleek op basis van het criterium geluk, kwam één land als laatste uit de bus: Moldavië.
Hoe komt het dat deze weinig bekend voormalige Sovjetstaat deze dubieuze eer te beurt valt?
Moldaviërs vertrouwen elkaar niet en dat wantrouwen heeft dusdanige proporties aangenomen dat elke samenwerking in zowat elk onderdeel van de Moldavische samenleving is stilgevallen.
Auteur Eric Weiner, ging voor zijn boek ‘The Geography of Bliss: One Grump’s Search for the Happiest Places in the World op zoek naar wat een bevolking nodig heeft om gelukkig te zijn. Uit zijn onderzoek blijkt dat dat niet zozeer rijkdom of inkomensgelijkheid is, maar eerder vriendschap, vertrouwen en relatieve weelde (IJsland en Denemarken eindigden eerst).
Moldavië is het ongelukkigste land ter wereld omdat het de armste inwoner van een rijke buurt is en men niet weet hoe daarmee om te gaan. De Moldavische cultuur hecht te weinig aandacht aan vriendschap, vertrouwen en altruïsme en daarom maakt de relatief slechte economische positie van het land de bevolking bitter en ongelukkig.
Zo is omkoperij en corruptie in het land de regel, veeleer dan de uitzondering. De meeste diploma’s die in de Moldavische scholen worden uitgereikt werden niet behaald, maar gekocht.
Dat heeft als gevolg dat Moldaviërs weigeren een arts te raadplegen die jonger is dan 35, uit angst dat die persoon helemaal geen arts is, maar zijn medische getuigschriften gewoon heeft gekocht.
In 2011 berekende de Wereldgezondheidsorganisatie WHO dat de Moldaviërs de grootste alcoholconsumenten ter wereld zijn. De amper 3,5 miljoen Moldaviërs gieten jaarlijks elk gemiddeld 18 liter pure alcohol achterover. Dat is 3 maal meer dan het wereldgemiddelde van 6,1 liter. Dat zegt genoeg…
In Moldavië is “niets mijn probleem…”
Weiner vat de Moldavische mentaliteit samen in een enkel zinnetje van drie woorden: “Niet mijn probleem”. Mensen samen laten werken om iets te bereiken dat de groep vooruit helpt is onbegonnen werk, want niemand wil iets doen dat een andere zou kunnen bevoordelen. Een gebrek aan vertrouwen heeft van Moldavië een zwart gat van wantrouwen en egoïsme gemaakt.
Wanneer mensen wordt gevraagd welke kwaliteit ze meest van anderen verlangen in een reeks verschillende omgevingen – werk, sportteams, familie,.. – komt op de eerste plaats steeds hetzelfde antwoord: vertrouwen.
[media-credit name=”© Shutterstock” align=”aligncenter” width=”1000″]
[/media-credit]