“Roundup is de onkruidverdelger die door professionals wordt gebruikt. Het maakt gebruik van dezelfde geavanceerde technologie die voor de agrarische tegenhanger is ontwikkeld en verdelgt onkruid, dankzij de speciale samenstelling, tot onderaan de wortel. Met Roundup weten tuiniers dus dat zodra het onkruid weg is, het ook nooit meer terugkomt.”
Zo vermeldt de reclame op de webstek van het Monsanto-product Roundup. Straf spul dus. Achter mijn tuin bevindt zich een akker, die een paar maal per jaar door de boer met dat goedje bespoten wordt. Over een strook van vijf meter is mijn gazon dan vergelijkbaar met de steppen van Centraal-Azië: hier en daar een geel sprietje, de grond een harde koek. Smakelijk, uw brood wordt met het meel van die tarwe gebakken.
Vandaag onthult Knack hoe het chemisch bedrijf Monsanto studies manipuleerde en wetenschappers omkocht om het door de Wereld GezondheidsOrganisatie als kankerverwekkend beschouwde product Roundup te promoten als een onschuldige onkruidverdelger. Een landgenoot, Mark Martens, speelde als toxicoloog een hoofdrol in dit leugennetwerk. Waarin een klein land weer groot kan zijn.
Een Amerikaanse rechter dwong het bedrijf interne mails hierover vrij te geven, die een idee vormen omtrent het cynisme van de bedrijfstop die alleen gaat voor winst, en bekommernissen rond volksgezondheid aan haar laars lapt. Vergelijk het met Eternit en het kankerverwekkend effect van asbest dat al begin de jaren ’70 van vorige eeuw bekend was, zonder dat de producent daar wakker van lag.
Het cruciale bestanddeel van Roundup is glyfosaat, dat een aantal Californische boeren als oorzaak van lymfeklierkanker aanwijzen, en daartoe hebben ze een proces opgestart. Een stel dwergen tegen een reus: Monsanto kan ook op juridisch vlak het onderste uit de kast halen.
Europa blijft weer schromelijk in gebreke: het Europees voedselagentschap (EFSA) en het agentschap voor chemische stoffen (ECHA) hebben hun fiat gegeven voor gebruik van het product op basis van”¦ studies die Monsanto zelf liet schrijven en financierde. Het is een ontnuchterend verhaal over corruptie van wetenschappers en ambtenaren, en over de vatbaarheid van de EU-bureaucratie voor de industriële lobby’s. Het was met de normen voor dieseluitstoot het geval, het herhaalt zich met deze chemische rotzooi die boeren, tuinders én particulieren massaal rondsproeien.
Twee-in-één-pakket
De Amerikaanse chemiereus Monsanto heeft een indrukwekkende staat van dienst als het gaat over platspuiten van ongewenste organismen, en dat met een groot breedte-effect. Het was vorige eeuw de grootste producent van het ondertussen verboden DDT, het synthetische groeihormoon somatotropine voor melkkoeien (nu ook als cancerogeen afgevoerd), de kankerverwekkende PCB’s (bekend van onze dioxinecrisis), en last but not least Agent Orange, nog een kankerverwekkend ontbladeringsmiddel voor de landbouwindustrie dat in de Vietnamoorlog goede diensten bewees. Geboortes met spina bifida (open rug) en andere misvormingen zijn er het gevolg van.
Dit maar om te zeggen dat Monsanto het kapitalistische winstbeginsel tot in zijn uiterste vorm beoefent. Het woord kanker is een rode draad in het verhaal. De bedrijfsstrategie rond mogelijk schadelijke effecten op de volksgezondheid heeft een herkenbaar patroon:
a) Ontkennen van schadelijke gevolgen ““ b) Manipuleren van studies ““ c) Lobbyen bij overheidsinstanties – d) Bespelen van de media.
Het bedrijf houdt er sowieso rekening mee dat zijn producten op de duur als levensbedreigend worden gecatalogeerd (het patent voor glyfosaat is overigens al in 2000 verlopen, iedereen mag het aanmaken en verkopen), maar probeert dat proces zo lang mogelijk te rekken, met dank aan de traagheid van de administratieve mallemolens en euh, ja, het ruim bemeten budget voor smeermiddelen.
Door zijn enorme researchcapaciteit is Monsanto de gezondheidsinstanties altijd vijf stappen voor: wat het nu op de markt brengt, zal binnen tien jaar ook wel zijn ondeugdelijkheid bewijzen, maar tegen dan ligt er weer wat anders in de rekken.
Momenteel focust het bedrijf vooral op genetisch gemanipuleerde zaden die uiteraard ook weer gepatenteerd zijn. En rara? De snelst stijgende verkoop situeert zich bij de Roundup Ready-zaden, die resistente gewassen leveren tegen dat fameuze glyfosaat. En zo kunnen boeren tweemaal in de Monsantowinkel passeren: één maal voor de onkruidverdelger en één maal voor het gepatenteerde resistente zaad. Een perfect twee-in-één-pakket.
Dat de rommel via het regenwater enzo toch in de voedselkring terecht komt en het milieu intoxiceert, zal de aandeelhouder een zorg zijn. Monsanto zag de netto-omzet afgelopen kwartaal oplopen van 4.532 miljoen naar 5.074 miljoen dollar met een brutowinst die opliep van 2.598 miljoen naar 2.952 miljoen dollar. Het aandeel piekt. In alle beleggersportefeuilles is het een kroonjuweel.
Tot zover uw beursadviseur. Hopelijk levert Monsanto gauw een kleurmiddel voor mijn rosse gazon, en dan is het leven helemaal perfect.
Deze opinie vertolkt enkel de mening van de auteur en verscheen eerst op Acta Sanctorum, het blog van essayist Johan Sanctorum.