Hoe oostelijker een land gelegen is in Europa, hoe lager de prijs van vastgoed daalt. Ook Spanje en Portugal zijn relatief goedkoop. Dat blijkt uit de vijfde editie van de jaarlijkse Property Index van Deloitte, die de residentiële vastgoedmarkten in Europa vergelijkt.
In Hongarije, Polen en Portugal krijgt men voor 200.000 euro gemiddeld een woning van ongeveer 200 m². In het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk is dat respectievelijk maar 39 m² en 50 m². België bevindt zich samen met Nederland en Duitsland midden in het peloton met een oppervlakte van ongeveer 100 m².
Op het niveau van de steden is het verschil nog groter. In Londen zou men voor 200.000 euro maar 11 m² kunnen kopen. In Brussel is dat 69 m², in Gent 78 m² en in Antwerpen 75 m².
De gemiddelde verkoopprijs van woningen in België is licht gestegen
De prijzen voor nieuwe woningen stegen in 2015 in twaalf van de vijftien onderzochte landen, hetzelfde aantal als in 2014. Dit toont de huidige stabiliteit van de Europese residentiële vastgoedmarkt aan. De sterkste groei werd net als vorig jaar opgetekend in Ierland, waar de prijzen maar liefst 27 procent hoger klommen, gevolgd door Israël (10,8 procent) en Spanje (10,6 procent).
Na een significante prijsdaling tijdens de financiële crisis is de Spaanse vastgoedmarkt zich aan het herstellen, met prijsstijgingen van meer dan 10 procent gedurende de laatste twee jaar. De sterkste prijsdaling werd in Rusland genoteerd, al is deze hoofdzakelijk te wijten aan de depreciatie van de roebel.
De studie van Deloitte meet de betaalbaarheid van woningen in elk land aan de hand van het aantal bruto jaarlonen dat nodig is om een standaard nieuwbouwwoning aan te kopen (70 m²). Met een ratio van 3,7 is België, samen met buurlanden Duitsland en Nederland, één van de landen waar woningen het meest betaalbaar zijn. Deze statistiek moet in perspectief worden geplaatst, gezien het grote verschil tussen bruto- en nettolonen in België als gevolg van de relatief hoge belastingen op het beroepsinkomen. De minst betaalbare woningen vinden we in het Verenigd Koninkrijk (11 bruto jaarlonen).
Gezonde fundamentele kenmerken van de Belgische woningmarkt
Vergeleken met andere Europese landen, heeft de Belgische vastgoedmarkt niet veel geleden tijdens de financiële crisis. Sinds 2010 zijn residentiële vastgoedprijzen nominaal met 9,3 procent gestegen. Het risico op een ernstige prijscorrectie lijkt nog altijd beperkt omdat de Belgische residentiële vastgoedmarkt gezonde fundamenten vertoont. Deloitte stelt geen overaanbod of hoge schuldopbouw door de gezinnen vast. De grootste risico’s voor de woningmarkt op middellange termijn blijven een rentestijging en wijzigingen in de belasting van vastgoed. Een renteverhoging lijkt onwaarschijnlijk op korte termijn, maar wijzigingen in vastgoedbelastingen zijn minder voorspelbaar. In de drie gewesten werden fiscale veranderingen ingevoerd of aangekondigd in 2014 en 2015, waarmee een einde lijkt te komen aan de tendens van de overheden om de aankoop van een eigen woning fiscaal te stimuleren.
“Een ander risico schuilt volgens ons in het grote verschil tussen vraag en aanbod op bepaalde locaties. Op lange termijn is het bovendien de vraag of de huidige scherpe rendementen op bepaalde residentiële investeringsproducten haalbaar blijven”, concludeert Frédéric Sohet.